Türkiye siyasetinin en köklü partisi CHP, bir kez daha kırılgan bir eşikte. Ama bu kez mesele ne yalnızca bir köşe yazarının yorumu, ne de hedefteki isim. Mesele, yıllardır bilinçli biçimde örülen bir sessizlik duvarı. Ve bugün o duvarın arkasına saklananlar, bağırarak geçmişi unutturabileceklerini sanıyorlar.
Sözcü yazarı Yılmaz Özdil’in, CHP Genel Başkanı Özgür Özel hakkında yaptığı açıklama sosyal medyada infiale yol açtı. CHP milletvekilleri, il başkanları, belediye başkanları adeta sıraya girerek Özdil’i hedef aldı. “Partimize saldırı”, “Lidere saygısızlık” nidaları arasında bir linç kampanyası kuruldu.
Peki, aynı Özdil yıllarca Kemal Kılıçdaroğlu’na ne dedi?
“Guguk Kuşu.”
Yıllarca bunu yazdı, söyledi, benzetti.
Partinin seçilmiş genel başkanını siyasi meşruiyet zemininden koparmaya çalıştı.
Ve siz?
Siz sustunuz.
Hiçbir CHP milletvekili, hiçbir il başkanı, hiçbir belediye başkanı çıkıp “Bu partinin genel başkanına böyle konuşamazsınız” demedi.
O dönem “eleştiri özgürlüğü” vardı değil mi?
Peki ya Fatih Altaylı?
Kurultay sürecinde Kemal Kılıçdaroğlu’na “Merzifon eşeği” dedi. Açık yayında, milyonların gözü önünde.
Bu bir hakaret değilse nedir?
Tepki gösterdiniz mi?
Hayır.
Tam tersine, İBB Başkanı Ekrem İmamoğlu bir gün sonra Altaylı’yı İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nin Haliç’teki tesisinde ağırladı. Kameralar karşısında gülümseyerek...
Bugün Özdil’e savaş açanlar, o gün nerelerdeydi?
Kemal Kılıçdaroğlu’nun onurunu, temsil ettiği makamın itibarını kim savundu?
Hiç kimse.
Bugün Özgür Özel’e yöneltilen eleştiriler karşısında “parti ahlakı”, “liderlik itibarı”, “birlik görüntüsü” gibi kavramları hatırlayanlar, dün Kılıçdaroğlu için neden sessizdi?
Dün sustunuz. Şimdi neden bağırıyorsunuz?
Sorun Özdil değil, sorun sizin tutarsızlığınız.
Sorun kişisel sadakatler uğruna ilkeleri yerle bir etmeniz.
Sorun, aynı kelimeyi kimin söylediğine göre tavır almanız.
Bu partiyi Özgür Özel değil, Kemal Kılıçdaroğlu da yönetiyor olsaydı bugün o tweetler yine atılacak mıydı?
İşte mesele tam da burada düğümleniyor.
Kılıçdaroğlu yıllarca haksız, ağır, yer yer ahlaki sınırları zorlayan eleştirilere uğradı.
Ve siz sessiz kaldınız.
Sarı öküzü işte o zaman verdiniz.
Bugün Özdil’in bir sözüyle ayağa kalkanların önce aynaya bakması gerekiyor.
Çünkü bugün alkışladığınız tepki, dün korkaklığınızı haykırıyor.
